🐱 Artyści Baroku I Ich Dzieła

W rzeźbie i malarstwie barokowym jest pełen realizm. Zapełniające kościoły figury i obrazy świętych przypominają zwykłych zmęczonych ludzi. Wyraźnie stała się ich rola dydaktyczna. Z przedstawionych scen zaczerpniętych z żywotów świętych i Pisma Świętego można było wprost czerpać wskazania religijne i etyczne. Kto tworzył w okresie baroku? W czasach dojrzałego Baroku Analiza architektury sakralnej – schemat i przykłady. Analiza architektury to jedno z największych wyzwań stojących przed osobą podchodzącą do matury z historii sztuki. Głównie dlatego, że wymaga znajomości wielu szczegółowych, a niekiedy bardzo technicznych terminów. W dodatku, samo zapamiętanie tych terminów to dopiero Historycy rozróżniają dwie formy sztuki baroku: 1. Rzymska – odnosi się do źródeł nowych prądów i technik, to tutaj – w Rzymie – powstały bowiem pierwsze dzieła w nowym stylu i tu barok pozostawił po sobie zdecydowanie najwięcej dzieł architektonicznych, stąd też wyszło najwięcej artystów ozdabiających później całą Europę swoimi pracami. Repertuar zespołu obejmuje muzykę polskiego i europejskiego baroku – dzieła oratoryjno-kantatowe, opery i muzykę instrumentalną. W skład zespołu wchodzą młodzi i utalentowani instrumentaliści specjalizujący się w wykonawstwie muzyki dawnej, grający na instrumentach z epoki lub ich kopiach. baroku i podaje przykłady zabytków wymienia przykładowych pisarzy doby baroku i ich dzieła Uczeń: wymienia cechy sztuki baroku i podaje przykłady zabytków rozpoznaje dzieła sztuki barokowej; wymienia przykładowych kompozytorów doby baroku i ich dzieła Uczeń: porównuje różne sposoby badawcze, które rozwinęły się w XVII w. Rokoko. Rokoko – nurt stylistyczny, obecny zwłaszcza w architekturze wnętrz, ornamentyce, rzemiośle artystycznym i malarstwie, występujący w sztuce europejskiej w latach ok. 1720–1780 [1]. Nurt rokokowy wyróżnia się także w dziejach literatury. Uważane czasem za końcową fazę baroku, w rzeczywistości zajęło wobec niego artyści wyrażają się poza przyjętymi ramami; Ernst Gombrich, austriacki historyk sztuki, wysnuł nawet tezę, iż nie istnieje coś takiego jak sztuka - są tylko artyści i ich dzieła, a jakiekolwiek klasyfikacje czy definiowanie ma ułatwiać orientację oraz pewnego rodzaju uporządkowanie twórczości. Barok był tak interesującą epoką, że obejmował wszystkie przejawy działalności literackiej i artystycznej a ponadto filozofię i kulturę. Charakterystycznym motywem dla baroku jest motyw Vanitas ( z łac. Marność). Vanitas był kontynuacją nurtu kulturowego ze średniowiecza z rozkwitem w czasie baroku. W baroku kierowano się Artyści abstrakcyjni starają się być nieobiektywni i niereprezentatywni, pozwalając widzowi na interpretację znaczenia każdego dzieła sztuki na swój własny sposób. Tak więc sztuka abstrakcyjna nie jest przesadnym lub zniekształconym obrazem świata, jaki widzimy w kubistycznych obrazach Paula Cézanne'a (1839-1906) i Pabla Picassa Fundamenty świadomości artystycznej baroku. Epoka baroku można opisać za pomocą dwóch słów: bogactwo i różnorodność. Z tego względu dokonanie charakterystyki muzyki tego okresu jest niezwykle skomplikowane. Zanim jednak do tego przystąpimy, należy zauważyć, że barok to nie tylko okres od około 1580 do około 1750 r Dzięki wydobywaniu malowanych postaci poprzez ostre strumienie intensywnego światła, dzieła Caravaggia uzyskiwały niezwykły dramatyzm. Popularność "caravaggizmu" nie straciła nic na sile nawet w obliczu tragicznych losów malarza. Wśród kontynuatorów jego stylu była pierwsza znana malarka Artemisia Gentileschi (1593-16520. b) Faza realizacyjna. 1. Nauczyciel uruchamia prezentację multimedialną „Malarstwo renesansu – sylwetki i dzieła wybranych artystów”. 2. W trakcie przedstawiania dzieła danego artysty, nauczyciel dokonuje opisu, zwraca uwagę na ważne szczegóły w obrazie, ewentualnie omawia historię obrazu (załącznik c). VHMH. Czasem na egzaminie może się pojawić pytanie dotyczące historii sztuki. Nawet jeśli nie trafisz na takie pytanie, warto wykazać się na rozmowie wstępnej wiedzą o podstawowych zagadnieniach i najważniejszych osobach. Dlatego, jak już zapoznałeś się z listą znanych architektów, to przyszedł czas na znanych malarzy! Alfons Mucha – Taniec (1898) Znani malarze – 20 artystów, których musisz znać! Od XIX wieku malarstwo zaczęło się dynamicznie rozwijać. Artyści byli już znudzeni nieustannym przedstawianiem rzeczywistości dokładnie taką, jaka ona jest (akademizm, realizm). Chcieli w swoje prace tchnąć więcej ducha i emocji. Tak powstał ekspresjonizm, impresjonizm i inne bardziej rozbudowane nurty. Powstały też pierwsze abstrakcje i techniki mieszane. Artysta w końcu mógł zacząć tworzyć to, na co miał ochotę! Chcąc dalej odkrywać możliwości jakie daje sztuka, artyści stworzyli kolejny nurt – konceptualizm, gdzie liczył się przede wszystkim zaskakujący pomysł. Od tego czasu sztuka i twórczość nabrały zupełnie innego charakteru. Jednak nawet w tych najbardziej nowoczesnych i awangardowych dziełach można znaleźć nawiązania do kanonu sztuki, a zwłaszcza do dzieł antycznych i renesansowych. Właśnie dlatego warto poznać najważniejszych artystów i ich dzieła. Znani malarze: wymieniamy 20, do tego 5 ciekawostek i 3 obrazy każdego z nich. (Od lewej) Rafael Santi – Madonna Aldobrandini; Michał Anioł Buonarroti – Stworzenie Adama; Leonardo da Vinci – Mona Lisa „Żółwie ninja” 1. Leonardo da Vinci, Michał Anioł, Rafael Santi, Donatello 1. Leonardo da Vinci pracował jako projektant broni. 2. Michał Anioł był brzydki, nietowarzyski, chuderlawy i zrażał do siebie wszystkich ludzi. 3. Przez to, że Rafael Santi urodził się w Wielki Piątek oraz zmarł w Wielki Piątek, uznany został za boskiego artystę. 4. Donatello jest pierwszym w Europie twórcą męskiego aktu. Donatello jest oczywiście rzeźbiarzem, ale po prostu trzeba o nim wspomnieć przy tych renesansowych twórcach. Hieronim Bosch – (od lewej) Sąd Ostateczny; Pokłon trzech króli; Ogród ziemskich rozkoszy 2. Hieronim Bosch (1450-1516) 1. Mówi się, że „malował on ludzi (…) takimi, jacy są wewnątrz, w swej duszy” 2. Ludzie postrzegali go jako heretyka religijnego albo zwolennika alchemii i okultyzmu. 3. Obfitość detali w obrazach Boscha wpłyneła na dużą popularność malarza – odbiorcy za każdym razem mogli dostrzec coś, czego wcześniej nie zauważyli (co było dla nich namiastką telewizji). 4. Miał tak oryginalny styl, że z czasem przestał podpisywać obrazy. 5. Podobną fascynację psychiką i podświadomością można zobaczyć u późniejszego artysty – Blake’a, który prawdopodobnie inspirował się pracami Boscha. Albrecht Dürer – (od lewej) Czterej jeźdźcy apokalipsy; Autroportret; Nosorożec Dürer (1471- 1528) 1. Był prawdziwym narcyzem – malował mnóstwo autoportretów. 2. Miał ogromny wkład w rozwój drzeworytnictwa i miedziorytnictwa. Był wybitnym grafikiem. 3. Był jednym z pierwszych artystów, którzy tworzyli naukową teorię sztuki. Autor m. in. „Cztery księgi o proporcjach ciała człowieka” 4. Rysował właściwie odkąd nauczył się trzymać ołówek w ręce. 5. Wizerunek nosorożca wykonany przez Dürera wykorzystywano w niemieckich szkołach na lekcjach biologii aż do 1939 roku. Artysta narysował go nie z natury, ale na podstawie otrzymanego wcześniej rysunku. Caravaggio – (od lewej) Chory Bachus; Złożenie do grobu; Powołanie Świętego Mateusza Michelangelo Merisi (1571-1610) 1. Jego malarstwo to przede wszystkim silne kontrasty światłocieniowe (caravaggionizm). 2. Na początku kariery często malował zmysłowych młodzieńców z owocami (Chory Bachus). 3. W jego obrazach jest dużo pustej przestrzeni, ponieważ detale rozpraszały oglądającego. 4. Często kopiował swoje najlepiej sprzedające się obrazy, aby zarobić jeszcze więcej. 5. Był awanturnikiem i nieraz wpisano go do kartoteki policyjnej. William Turner – (od lewej) Burza śnieżna – Parowiec u wejścia do portu; Deszcz, para, szybkość; Pożar Izby Lordów i Izby Gmin 5. William Turner (1775- 1851) 1. Uznano go za prekursora impresjonizmu. 2. Pierwszą akwarelę, scenę z Oxfordu, namalował mając 12 lat. 3. Zostawił po sobie 30 000 prac! Większość z nich to szkice, jednak ok. 300 obrazów olejnych również jest imponujące. 4. Mówił, że podczas wystaw wcierał tabakę w swoje płótna, a farby rozpuszczał w zwarzonym piwie. 5. Przeciwnicy Turnera porównywali jego dzieła do „dania z nadmiarem curry, żółtej febry i efektów biegunki”. Claude Monet – (od lewej) Staw z nenufarami; Katedra w Rouen; Wschód słońca 6. Claude Monet(1840-1926) 1. Uznany za jednego z twórców impresjonizmu. 2. Przyjaźnił się z Manetem – innym przedstawicielem impresjonizmu. 3. Z czasem jego wzrok się pogarszał, co widać w coraz bardziej „niewyraźnych” obrazach. 4. Swoją karierę rozpoczął już w gimnazjum jako karykaturzysta. 5. Jego najdroższe dzieło to „Stogi”. Jest warte 81,4 miliardów dolarów. Henryk Siemiradzki – (od lewej) Pogrzeb ruskiego szlachcica; Pochodnie Nerona; Dirce chrześcijańska 7. Henryk Siemiradzki (1843-1902) 1. Polski malarz akademicki. Miał podobną tematykę obrazów do Jana Matejki. 2. Obraz „Żebrający rozbitek” został sprzedany w londyńskim domu aukcyjnym Sotheby’s za ponad 5,4 miliona złotych. 3. Zanim podjął studia na ASP, ukończył studia na wydziale matematyczno-fizycznym. 4. Henryk Sienkiewicz czerpał inspiracje z malarstwa Siemiradzkiego, pisząc „Quo vadis”. 5. Został pochowany w krypcie zasłużonych na krakowskiej skałce. Alfons Mucha – (od lewej) Bibułki papierosowe; Taniec; Taniec (detal) Mucha (1860- 1939) 1. Jest autorem czechosłowackiego godła państwowego. 2. Zlecenie na plakat teatralny do sztuki Gismonda Victoriena Sardou było punktem zwrotnym w jego karierze. 3. Był twórcą witrażu w katedrze św. Wita w Pradze. 4. Już w wieku 19 lat dostał pierwszą pracę – tworzenie scenografii w wiedeńskim teatrze. 5. Jego praca egzaminacyjna na ASP w Monachium była tak dobra, że od razu przyjęto go na trzeci rok studiów. Gustav Klimt – (od lewej) Judyta z głową Holofernesa; Pocałunek; Danae 9. Gustav Klimt (1862-1918) 1. Bał się kobiet, ale z pasją je malował. 2. Przez całe życie mieszkał z matką. Nosił prosty kitel, nie wyróżniał się urodą, ale i tak miał powodzenie wśród kobiet. 3. Niektórzy badacze sztuki twierdzą, że obraz „Pocałunek” przedstawia jego samego z ukochaną. 4. „Pocałunek” wisi w muzeum w Wiedniu, w osobnej sali, pomalowanej w całości na czarno dla większego kontrastu. 5. Nigdy się nie ożenił, ale podobno miał 14 dzieci. Edvard Munch – (od lewej) Chora dziewczynka; Madonna; Letnia noc 10. Edvard Munch (1863-1944) 1. Nazywano go „malarzem brzydoty” i twórcą „obrzydliwego ekspresjonizmu”. 2. „Choroba, Szaleństwo i Śmierć, te czarne anioły czuwające nad moją kołyską, nie opuściły mnie przez całe życie” – Munch powiedział na temat swojego własnego malarstwa. 3. Artysta stworzył kilka barwnych i monochromatycznych wersji słynnego „Krzyku”, wykorzystując różne techniki malarskie i litograficzne. 4. Swoje obrazy wystawił publicznie po raz pierwszy, kiedy miał zaledwie 20 lat. 5. Przez znaczną część życia zmagał się z alkoholizmem oraz zaburzeniami nerwowymi. Wassily Kandinsky – (od lewej) Improwizacja 26; Athenaeum; Wielka Improwizacja 11. Wassily Kandinsky (1866- 1944) 1. Twórca abstrakcjonizmu i pierwszej abstrakcji. 2. Ukończył prawo i ekonomię, a malarstwem zajął się dopiero w wieku 30 lat. 3. Był teoretykiem sztuki, wydał liczne książki poświęcone formalnym i metafizycznym aspektom sztuki nieprzedstawiającej. 4. Został uhonorowany przez Google Doodle. 5. Pierwszy w pełni abstrakcyjny obraz nosił tytuł „Akwarela abstrakcyjna”. Stanisław Wyspiański – (od lewej) Apollo (witraż); Autoportret z żoną; Śpiący Stasiu 12. Stanisław Wyspiański (1869- 1907) 1. Oprócz malarstwa i literatury zajmował się również architekturą, grafiką, witrażami i projektowaniem mebli. 2. Kiedy nie miał już władzy w rękach, kazał przywiązywać sobie deski do ramion, a do nich narzędzia do rysowania. Kiedy nie mógł już malować, dyktował utwory literackie. 3. „By zacząć sztukę, stworzyć dzieło, potrzeba męki, trudu, pasji, bólu, skarg, żalu, smętku, lęku, grozy, litości” – Stanisław Wyspiański. 4. Szczególnie upodobał sobie pastele. 5. Studiował malarstwo u Jana Matejki. Piet Mondrian – (od lewej) Wiatrak; Kompozycja w czerwieni, błękicie i żółci; Brodway – Boogie-Woogie 13. Piet Mondrian (1872-1944) 1. Na początku swojej kariery zajmował się malowaniem pejzaży. 2. Zainspirowany rozmowami z teozofami, zaczął ograniczać się w swoich dziełach do pionów i poziomów, czerni oraz bieli. 3. Uznany za twórcę neoplastycyzmu. 4. Jego obrazy przypominają mapę Nowego Jorku, być może dlatego został doceniony dopiero w USA. 5. Inspirowała go natura, był przeciwnikiem sztuki nowoczesnej, do czasu aż poznał teozofów i zainteresował się metafizyką. Pablo Picasso – (od lewej) Błękitny pokój; Autoportret; Panny z Awinionu 14. Pablo Picasso (1881- 1973) 1. Oprócz malarstwa zajmował się jeszcze grafiką, rzeźbą i ceramiką. 2. Był współtwórcą kubizmu. 3. Był również współtwórcą kolażu. 4. Każda z kobiet Picassa wyznaczała inny okres w jego twórczości. 5. Obecnie ceny obrazów Picassa sięgają ponad 100 milionów dolarów. René Magritte – (od lewej) Ludzka natura; Dzień i noc; Kochankowie 15. René Magritte (1898-1967) 1. Na początku dorabiał jako projektant tapet oraz reklam dla domów mody. 2. Był znany z upodobania do tytoniu i drewnianych fajek. 3. Punktem zwrotnym było zobaczenie przez artystę reprodukcji obrazu Giorgia de Chirica „Pieśń miłosna”. Moment ten uważany jest za początek zainteresowania malarza surrealizmem. 4. Pomimo tego, że był surrealistą, malował z fotorealistyczną dokładnością. 5. Popierał partie komunistyczne. Salvador Dalí – Miękka konstrukcja z gotowaną fasolką; Płynąca żyrafa; Oblicze wojny 16. Salvador Dalí (1904-1989) 1. Rodzice uznali Salvadora za reinkarnację syna, który zmarł 3 lata wcześniej na zapalenie opon mózgowych. Imię też otrzymał po swoim zmarłym starszym bracie. 2. „Wiem, co jem. Nie wiem, co robię”. Lubił wyłącznie jedzenie o wyraźnej formie – uwielbiał skorupiaki, a nienawidził szpinaku. 3. Jego odpowiedź na pytanie teoretyczne z egzaminu na ASP brzmiała: „Jestem inteligentniejszy niż trzej profesorowie z komisji razem wzięci” Odmawiał złożenia egzaminu, albowiem, jak sam powiedział: „dużo lepiej znam od nich zawarte w pytaniu zagadnienie”. 4. Zaprojektował logo lizaków Chupa Chups. 5. Oprócz malarstwa zajmował się również filmem i literaturą (autor m. in. „Moje sekretne życie”). Frida Khalo – (od lewej) Autoportret (fotografia); Frida stojąca przy swoim dziele: Dwie Fridy; Jeleń z głową Fridy 17. Frida Khalo (1907-1954) 1. Jej związek z artystą Diego Riverą był bardzo burzliwy i namiętny. Prawie w każdej pracy malarka umieszczała coś związanego z jej mężem. 2. Frida była feministką i emancypantką. 3. W wieku 18 lat miała poważny wypadek drogowy, który wpłynął na jej życie. W swoim życiu przeszła ponad 30 operacji. 4. Malowanie było dla niej walką z cierpieniem, dlatego jej dzieła są tak osobiste. 5. Frida jest również znana z fascynacji modą i kreowania w ten sposób swojego wizerunku. Roy Lichtenstein – (od lewej) Pocałunek; Pop art rug; Look Mickey 18. Roy Lichtenstein (1923-1997) 1. Jego popartowski styl narodził się przy okazji malowania popularnych postaci z Disneya. 2. Uważany jest za jednego z twórców popartu. 3. Obraz „Śpiąca dziewczyna” został sprzedany za 45 milionów dolarów. 4. Zajmował się również ceramiką, rzeźbą i muralami. 5. Zajmował się głównie odwzorowywaniem reklam, codziennych przedmiotów, postaci z kreskówek, komiksów – na obrazach w żaden sposób nie podkreślał swoich emocji. Andy Warhol – (od lewej) Marilyn; Autoportret; Banan Warhol (1928-1987) 1. Oprócz sztuk plastycznych zajmował się również malarstwem. 2. Studia plastyczne rozpoczął już jako 14 letni chłopak. 3. Niewłaściwie uznaje się go za twórcę pop artu – pop art narodził się w Anglii. 4. Swoją artystyczną karierę rozpoczął w reklamie. 5. Zaczął się fascynować (i tworzyć jej liczne portrety) Marylin Monroe tuż po jej śmierci. 20. Zdzisław Beksiński (1929-2005) 1. Unikał oglądania dzieł innych artystów. Nie chciał się nimi podświadomie sugerować. 2. Karierę zaczynał od fotografii. 3. Był prawdziwym pasjonatem komputerów. 4. Swoją prywatną kolekcję własnych obrazów nazywał „zwierzętami domowymi”. 5. Nigdy nie pojawił się na swoim wernisażu, bo było to dla niego zbyt stresujące. Spis tych artystów nie opiewa w setki słów, linijek opisów danego malarza, jest tylko skrótową formą, by poznać trochę nazwisk. Wychodzę z założenia, że dla licealistów ważne jest, by się zainteresować i potem samodzielnie już coś wyczytać. Podobnie podana jest rozpiska 20 architektów, których musisz znać przed egzaminami na architekturę. Zainteresowali cię znani malarze i chcesz więcej? To poczytaj o: Nauka rysunku dla początkujących krok po kroku Najlepsi Polscy ilustratorzy Najlepsi Polscy projektanci Najlepsza odpowiedź blocked odpowiedział(a) o 18:00: Architektura:-Giacomo Vignola, świątynia Il Gesù w Rzymie;-Giovanni Lorenzo Bernini, nadzór nad budową Bazyliki św. Piotra; baldachim nad grobem św. Piotra oparty na czterech spiralnych kolumnach; przebudowa placu św. Piotra, kolumnada obejmująca plac; -Francesco Borromini, kościół Świętego Karola u Czterech Źródeł w Rzymie. -Twórcy i ich dzieła znajdujące się na terenie Polski:-Giovanni Trevano, Kościół Świętych Piotra i Pawła w Krakowie;-Tylman z Gameren, Kościół Świętej Anny w Krakowie;-Wawrzyniec Senes, Zamek Krzyżtopór w Ujeździe (ruiny).Malarstwo:-Giuseppe Arcimboldo, Warzywa, Jesień;-El Greco, Widok Toledo, Dawid i Jonatan, Pogrzeb hrabiego Orgaza;-Michelangelo Caravaggio, Męczeństwo Świętego Piotra, Wskrzeszenie Łazarza, Śmierć dziewicy, Narcyz nad źródłem;-Peter Paul Rubens, Portret Markizy, Ogród miłości, Porwanie córek Leukipposa, Trzy Gracje, Perseusz uwalnia Andromedę, Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny, Adoracja, Ukrzyżowanie;-Diego Velázquez, Panny dworskie, Poddanie Bredy;-Anton van Dyck, Pojmanie Jezusa, Wenus z kuźni Wulkana;-Rembrandt van Rijn, Lekcja anatomii doktora Tulpa, Uczta Baltazara, Wymarsz strzelców, Tusza wołowa w rzeźni;-Jan Vermeer, Dziewczyna w perłowych kolczykach, Mleczarka, Rajfurka, -Daniel Naborowski, nie drukował swojej twórczości, dotrwała ona do dzisiejszych czasów w rękopisach; jest autorem licznych wierszy; -Jan Andrzej Morsztyn, Lutnia, Kanikuła albo Psia gwiazda; -Stanisław Herakliusz Lubomirski, Somnus; -Samuel Twardowski, Dafnis w drzewo bobkowe przemieniła się, Nadobna Paskwalina. -Mikołaj Sęp Szarzyński, Wiersze abo rytmy polskie; - Sebastian Grabowiecki, Setnik rymów Corneille, Cyd, Cynna;-Jean Racine, Fedra, Ifigenia;-Molier, Pocieszne wykwintnisie, Świętoszek, Don Juan, Skąpiec;-Jean de La Fontaine, poeci nawiązujący do francuskiego klasycyzmu:-Jan Andrzej Morsztyn, tłumaczenie Cyda;-Szymon Szymonowic, Wacław Potocki, Moralia, Ogród, ale nie plewiony…, Transakcja wojny chocimskiej…;- Wespazjan Kochowski, Psalmodia polska;-Jan Chryzostom Pasek, Pamiętniki. Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub Barok to jeden z głównych kierunków w historii sztuki europejskiej. Trwał od końca XVI do XVIII wieku. W odróżnieniu od renesansu, którego artyści postawili człowieka w centrum swoich zainteresowań i poszukiwań twórczych, artyści barokowi głównym przedmiotem swojej twórczości uczynili Boga i sprawy boskie, najczęściej w ujęciu mistycznym. Na uformowanie się malarstwa barokowego największy wpływ wywarło włoskie środowisko artystyczne i reprezentowane w nim nurty, w tym nurt naturalistyczny, nurt klasyczny oraz kolorystyczny szkoła wenecka. Prądy te, przeplatając się z tendencjami mistyczno-symbolicznymi i nurtem sztuki dworskiej, były głównymi kierunkami malarstwa barokowego. W malarstwie religijnym dominowała tematyka mistyczno-symboliczna i martyrologiczna, zaś w malarstwie świeckim — sceny mitologiczne, alegoryczne, historyczne i portret, a także pejzaż i martwa to styl bogaty w zdobnictwo, pomysłowe rozwiązania i symbolikę. Z założenia opierał się na wykorzystywaniu ludzkiej zmysłowości do przekazania treści religijnych. Stąd, na przykład, przedstawienia świętych w ekstazie. Działano silnie na fantazję odbiorców w celu wywołania ich zachwytu. Obrazy barokowe cechowała dynamiczna kompozycya, patos, ruch, teatralność gestu, niezwykłe ujęcia postaci, często, zwłaszcza w tematyce religijnej, dążenie do oddania silnych, czasem skrajnych uczuć. Stosowano silny światłocień. Kulminacją baroku był okres zwany Rokoko. W malarstwie pojawiła się stylistyka odmienna od barokowej. Zmieniła się tematyka, technika, barwy, format. Obrazy były malowane lekko i finezyjnie. Kolorystyka stała się jasna. Dominowała tematyka związana z zabawami i wydarzeniami towarzyskimi na łonie natury, z bohaterami w strojach dworskich, bądź pasterskich. Malowano maskarady, widowiska teatralne, i przedstawienia o podtekstach erotycznych. Popularnością cieszył się portret, zdominowany przez wizerunki kobiet. Był bardziej intymny, często niewielkich rozmiarów i wykonywany pastelami. Podwaliny pod nowy styl w malarstwie położyli artyści włoscy XVI wieku: Michał Anioł, Tintoretto, Tycjan i Paolo Veronese. W czasach dojrzałego Baroku, jego ojczyzną nada pozostawały Włochy. Za najważniejszego artystę włoskiego Baroku uważa się Caravaggia. Oprócz niego należy wymienić również: Pietro da Cortona, Artemisię Gentileschi, Giovanni Battistę Piazzetta, Andrea Pozzo, Guido Reni i Giovanni Battistę Tiepolo. Poza Włochami, barok rozkwitł niemal w całej Europie. W Hiszpanii największe uznanie zyskał Diego Velázquez, a także Bartolomé Esteban Murillo, José de Ribera i Francisco de Zurbarán, w późniejszym okresie, w czasach manieryzmu tworzył El Flandrii tworzyli Rubens, Antoon van Dyck i Jacob Jordaens, w Holandii malował Rembrandt, Frans Hals i Johannes Vermeer. Barok rozwijał się również we Francji, gdzie wybitnych osiągnięć dokonali Claude Lorrain, Nicolas Poussin, Hyacinthe Rigaud i Antoine Watteau. Barok – nazwa pochodzi od portugalskiego słowa barocco oznaczającego nieregularnie rozwinięta perłę, albo inaczej perłę o nieregularnych kształtach; w języku francuskim baroqe w XVI wieku oznaczało bogactwo ozdób. Barok w rozumieniu dzisiejszym oznaczał styl trwający od II połowy XVI wieku do 1760 roku, łącznie ze stylem rokokowym, który jest ostatnią fazą baroku. Styl barokowy był wyrazem przemian religijnych, społecznych i politycznych jakie powstały w drugiej połowie XVI wieku np. sobór w Trydencie, rozwój filozofii i nauk przyrodniczych, zanik idei średniowiecznych, czy w końcu początki organizacji państw na kontynencie amerykańskim. Barok narodził się we Włoszech, jako forma renesansu, największy wpływ na jego rozwój miał Michał Anioł, który dostrzegał w sztuce zmaganie się sił psychicznych i sił natury. Barok objął swym zasięgiem całą Europę aż po Rosję oraz kontynent amerykański. Do rozpowszechnienia się stylu przyczyniło się kilka czynników. Po pierwsze wzrastający na znaczeniu zakon Jezuitów, gdyż zakonnicy budowali swoje kościoły na wzór macierzystego Kościół Il Gesu w Rzymie, po drugie rozpowszechnienie wydawnictw podręcznikowych o architekturze, po trzecie włoscy artyści podróżujący po świecie rozpowszechniali własne wzory, w końcu dwory królewskie, które stanowiły wzorzec zachowań, stylu i budownictwa. Architektura barokowa miała więc cechy międzynarodowe wyraźniejsze niż inne dotychczasowe style. Cechy stylu barokowego: typy budowli wzorowane dokładnie na renesansie, ale „ze zwiększonym efektem optycznym”,duży rozmach budowli,monumentalizm,ciężkie proporcje,dynamika widziana w budynku, rzeźbie, malarstwie,bogactwo dekoracji i form ornamentalnych,przepych,podporządkowanie wielu elementów jednemu głównemu,występowanie silnych kontrastów form,powierzchnia ścian wewnętrznych i zewnętrznych otrzymywała linię zmienną, stosowano cofnięcia elementów lub wyjścia naprzód,bogactwo złotej polichromii,zastosowanie światłocienia poprzez np. wygięcie elewacji,silne podkreślenie przestrzeni,zwracano dużą wagę na dekoracje rzeźbiarskie – charakterystyczne aniołki (zwane putta), girlandy, fantazyjne obramienia itp.,bogata sztukateria,zastosowanie bogactwa formy architektonicznej np: bryła, kopuła, wieżyczka, itp., stosowano pilastry pojedyncze lub zwielokrotnione, czyli filary ustawione tuż przy ścianie pełniące rolę dekoracyjną, ale też podtrzymujące budowle,dużą popularnością cieszyły się kręcone kolumny szczególnie we wnętrzu budowli barokowej),budowano obiekty o charakterze religijnym i świeckim,przebudowywano fosy na aleje spacerowe oraz zamki obronnych na pałace,ważną rolę zaczął spełnić ogrody jako element architektoniczny, najładniejszym przykładem był w Polsce pałac w Wilanowie,zwrócenie uwagi na architekturę ogrodową – alejki, altanki, oranżerie, stawy, rzeźba ogrodowa itp. Najsłynniejsze przykłady architektury barokowej: Kościół Il Gesu w Rzymie,Kościół Santa Maria Della Salute w Wenecji,Kościół św. Boromeuszka w Wiedniu,Katedra św. Pawła w Londynie,Kościół św. Piotra i Pawła w Krakowie, Kościół Bernardynów w Kalwarii Zebrzydowskiej,Kościół św. Anny w Krakowie,Kościół Marcina w Krakowie,Kościół kamedułów na Bielanach pod Krakowem,Kościół parafialny w Nowym Wiśniczu,Kościół Wizytek w Warszawie,Kaplica Boimów we Lwowie,Kościół Jezuitów w Poznaniu,Kościół św. Piotra i Pawła w Wilnie,Kościół Jezuitów w Świętej Lipce,Kościół Bernardynów w Krakowie,Kościół Pijarów w Krakowie,Kościół Filipinów w Gostyniu,Kościół Bonifratrów w Krakowie,Kościół Bernardynów w Górze Kalwarii,Kaplica św. Kazimierza w katedrze w Wilnie,Zamek Królewski w Warszawie,Zamek Lubomirskich w Nowym Wiśniczu,Zamek Ujazdowskich w Warszawie,Pałac w Wilanowie,Pałac biskupów krakowskich w Kielcach,Pałac Koniecpolskich w Podhorcach,Pałac Krasińskich w Warszawie,Pałac w Radzynie pod Warszawą,Krzyżtopór zamek Ossolińskich w Ujeździe,Ratusz w Zamościu, Wersal, Fasada Luwru w Paryżu,Pałac Sanssoussi Fryderyka II w Poczdamie,Pałac Zwinger w Dreźnie,Peterhof – zespół pałacowo – ogrodowy założony przez Piotra I,Pałac w Schonbrunn – rezydencja cesarzowej Sisi w wymienionych dzieł byli G. Barozzi da Vignola, Bernini, F. Borromini,F. Monsard, Ch. Wren, Locci, P. Ferrari, Cechy sztuki barokowej: rzeźba przedstawiana w głębokiej dynamice,liczne zdobienia i złote polichromie,śmiałe wyczucie fikcji,wizyjność,wyzwolenie indywidualności,w malarstwie zastosowano zmienne oświetlenie,mistycyzm,występowanie tematów religijnych obok świeckich,realizm,koloryt w odcieniach brązu, szarości, czerni. Najsłynniejsze przykłady sztuki barokowej: Konfesjonał nad grobem św. Piotra w Rzymie architekt L. Bernini, Ekstaza św. Teresy w Kościel S. Maria Della Vittoria w Rzymie,Dawid L. Bernini,Nagrobek Piotra Opalińskiego w kościele parafialnym w Sierakowie, Nagrobek Ostrogskich w katedrze tarnowskiej,Kolumna Zygmunta III w Warszawie,Portret Jana Kazimierza autorstwa Daniela Schulza,Organy w kościele Bernardynów Leżajsku,Ołtarz główny katedry w Oliwie,Ołtarz główny katedry w Pelpinie,Srebrna trumna relikwiarz św. Stanisława, w Krakowie na Wawelu,Portret Jana III Sobieskiego,Portrety trumienne, Szafa gdańska. Mistrzowie sztuki to: El Greco, Diego Velazqez, Ribera, Murillo (Chłopcy grający w kości);Piotr Rubens jako autor licznych dzieł Zdjęcie z krzyża, Sąd Ostateczny, Pokłon Trzech Króli, Bitwa Amazonek, Pijany Sylen Porwanie córek Leukipa, Święto Wenus, Historii Marii Medycejskie, Pejzaż z tęczą;Rembrandt van Rijn Wymarsz strzelców;J. F. Goya Maya naga, Zmory senne,Canaletto – malarz – był to nurt w sztuce, który powstał we Francji około 1720 roku. Nazwa pochodzi od francuskiego rocaille – muszla. Rokoko rozwinęło się przede wszystkim w malarstwie, dekoracji wnętrz i meblarstwie. Cechy charakterystyczne dla stylu: w architekturze wykorzystano krzywizny, zaokrągleń i nieregularne wygięć,wnętrze miało być intymne, wygodne,asymetria,różnorodna tematyka dzieł sztuki np.: rośliny, zwierzęta, fantastyczne twory,przepych w zdobnictwie,brak uporządkowania i brak przesłania artystycznego,parki stylizowane na naturalny, „dziki” krajobraz.

artyści baroku i ich dzieła